1998, UPLB.
Kadalasan ang meeting ng org namin ay ginaganap sa Humanities steps, 10 pm onwards.
In this one particular meeting, ayaw kong maupo sa steps with my bagong labang pants habang nagmemeeting. Nakatayo ako sa steps, nakaharap sa building habang nagsasalita ang org president.
“blah blah blah…jhanesse…”
“……………”
“nakikinig ka ba?”
Kinakausap na pala ako ng katabi ko di ko pa napapansin.
“ahh oo” pero nganga lang ako kasi di ko naintindihan ang sinasabi nya.
“Jhanesse!”
Kadalasan ang meeting ng org namin ay ginaganap sa Humanities steps, 10 pm onwards.
In this one particular meeting, ayaw kong maupo sa steps with my bagong labang pants habang nagmemeeting. Nakatayo ako sa steps, nakaharap sa building habang nagsasalita ang org president.
“blah blah blah…jhanesse…”
“……………”
“nakikinig ka ba?”
Kinakausap na pala ako ng katabi ko di ko pa napapansin.
“ahh oo” pero nganga lang ako kasi di ko naintindihan ang sinasabi nya.
“Jhanesse!”
Halatang iritado na kasi ako ay nakatanga.
“bukas ba ang humaties building?”
“ano ka ba jhanesse nakita mo nang nakapadlock na eh”
“eh yung sa likod, baka bukas pa?”
“nakita mo naman na nasakara na ang malaking pintong kahoy, sa oras na ito wala nang tao dyan sa loob.”
Sabay hawak ko sa balikat ng kausap ko.
“bukas ba ang humaties building?”
“ano ka ba jhanesse nakita mo nang nakapadlock na eh”
“eh yung sa likod, baka bukas pa?”
“nakita mo naman na nasakara na ang malaking pintong kahoy, sa oras na ito wala nang tao dyan sa loob.”
Sabay hawak ko sa balikat ng kausap ko.
“eh bakit may mama sa loob na nakajersey shorts, blue and yellow na pabalik-balik sa toilet mula sa room sa katabi ng inuupan natin pero di ko nakitang lumabas sa toilet para pumunta sa room?
Saka meron siyang kasama, bata nakashorts din?
Di mo ba naririnig ang ingay nila sa loob ng walang ilaw na classroom?
Parang winawarak nila ang podium at ang mga kahoy na upuan?”
Mula pala sa pagkakahawak ko sa kausap ko, nakita nya ang nakita ko (ewan ko lang kong narinig nya).
Di ko na maalala ang sunod na nangyari, basta ang natatandaan ko, nag adjourn agad ang meeting, nag alisan lahat na takot na takot.
Di pa din nasasagot ang tanong ko kung sino ang mga taong nakita ko sa loob ng humanities.
At oo lagi ko pa din sila nakikita (minsan si binatang nakablue shorts, green shorts or mix colur ng green, yellow and blue jersey shorts) kapag ginagabi ako ng uwi mula sa exams.
Parang tukso, sinusundan nila ako ng kalampog, nagpapalipat lipat sila ng room, naguusog ng mga upuang kahoy at podium habang binabaybay ko ang daan sa pagitan ng humanities at phy scie bldg.
Saka meron siyang kasama, bata nakashorts din?
Di mo ba naririnig ang ingay nila sa loob ng walang ilaw na classroom?
Parang winawarak nila ang podium at ang mga kahoy na upuan?”
Mula pala sa pagkakahawak ko sa kausap ko, nakita nya ang nakita ko (ewan ko lang kong narinig nya).
Di ko na maalala ang sunod na nangyari, basta ang natatandaan ko, nag adjourn agad ang meeting, nag alisan lahat na takot na takot.
Di pa din nasasagot ang tanong ko kung sino ang mga taong nakita ko sa loob ng humanities.
At oo lagi ko pa din sila nakikita (minsan si binatang nakablue shorts, green shorts or mix colur ng green, yellow and blue jersey shorts) kapag ginagabi ako ng uwi mula sa exams.
Parang tukso, sinusundan nila ako ng kalampog, nagpapalipat lipat sila ng room, naguusog ng mga upuang kahoy at podium habang binabaybay ko ang daan sa pagitan ng humanities at phy scie bldg.
No comments:
Post a Comment